NOWICJAT
Rozpoczyna się obłóczynami, czyli otrzymaniem habitu zakonnego, białego welonu i franciszkańskiego paska. W tym czasie nowicjuszki rozwijają swoją przyjaźń z Jezusem Chrystusem i stopniowo przez modlitwę i liturgię Kościoła, wchodzą w tajemnicę Jego życia.
W ciągu dwu lat, w atmosferze sprzyjającej rozwojowi życia modlitwy i we wspólnocie, przygotowują się do oddania życia Panu
Bogu przez złożenie ślubów w tej rodzinie zakonnej. Poza tym w wydarzeniach codziennego życia starają się rozpoznać działanie Boga i żyć zgodnie z Jego wolą, uczą się żyć we wspólnocie siostrzanej. Poznają też charyzmat Zgromadzenia, z którym chcą się złączyć przez śluby zakonne: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa.
Od nowicjatu rozpoczyna się życie zakonne. Jest on bezpośrednim przygotowaniem do pierwszej profesji i służy głębszemu wprowadzeniu nowicjuszek w istotne i podstawowe obowiązki w naszym Zgromadzeniu. Jest czasem zapoznania się z duchowością Zgromadzenia, z praktyką modlitwy wspólnotowej i indywidualnej i stopniowym wdrażaniem się w praktykę rad ewangelicznych.
Nowicjuszka jest prowadzona przez mistrzynię nowicjatu i osoby wspomagające. Po odbytym nowicjacie nowicjuszki składają pierwsze śluby na jeden rok.
