Dzień szósty – poniedziałek
L. Czytanie z Ewangelii według św. Jana (19, 17).
A On sam, dźwigając krzyż, wyszedł na miejsce zwane Miejscem Czaszki, które po hebrajsku nazywa się Golgota.
P. Panie Jezu, uwielbiamy Cię za to, że ubiczowany i upokorzony wziąłeś na ramiona drzewo Krzyża, by dopełnić dzieła zbawienia na Kalwarii. Twoja droga krzyżowa przysporzyła Ci jeszcze więcej cierpień i zniewag. Wskutek bolesnych upadków Twoje Święte Oblicze zostało na nowo zranione, oblane krwią i pokryte pyłem kalwaryjskiej drogi. Jak dobrze, że wtedy znalazła się odważna kobieta i chustą otarła Twoją Twarz. To miłość współczująca kazała jej wykonać ten gest dobroci. Pragniemy ją naśladować w całym życiu naszym. Pozwól, o Jezu, czystą miłością serca naszych wynagradzać Ci wszystkie zniewagi, jakich doznajesz. Dobry Panie, niech na sercach naszych, jak na chuście Weroniki, będzie wyryte Twe Najświętsze Oblicze.
P. Boskie Oblicze, otarte chustą przez pobożną niewiastę na drodze krzyżowej.
W. Zmiłuj się nad nami.
