Z historii Kościoła Niepokalanego Serca Maryi
przy klasztorze Sióstr Felicjanek w Krakowie
W Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa w 1882 roku zapoczątkowano budowę kościoła z funduszu ofiarowanego przez s. M. Rafaelę Sadowską, felicjankę, oraz z ofiar społeczeństwa. Uroczystego poświęcenia kamienia węgielnego 2 sierpnia 1882 roku dokonał ks. Kard. Albin Dunajewski.
Ukończony kościół w stylu neoromańskim, projektu F. Księżarskiego został konsekrowany dnia 26 października 1884 roku przez ks. Kard. Albina Dunajewskiego.
Zgromadzenie Sióstr Felicjanek uzyskało od Stolicy Apostolskiej przywilej nieustannej dziennej adoracji w tym kościele.
Kościół został odnowiony w 1925 roku. Na skutek działań wojennych w 1945 roku został zniszczony witraż nad głównym wejściem.
W 1950 roku umieszczono w kościele nowe obrazy Drogi Krzyżowej namalowane przez siostrę felicjankę.
W 1955 roku w setną rocznicę istnienia Zgromadzenia Sióstr Felicjanek przeprowadzono w kościele gruntowny remont, a ścianę nad ołtarzem głównym ozdobiono nowym obrazem Niepokalanego Serca Maryi, pędzla siostry felicjanki.
W 1978 roku dokonano konserwacji stacji Drogi Krzyżowej, ołtarzy, obrazów i malowania ścian kościoła. W 1982 roku ufundowano nowy ołtarz.
/Z tablo zamieszczonego w kruchcie kościoła/
