Apostolat
APOSTOLAT
Naszym podstawowym apostolatem w Kościele, jako osób konsekrowanych, jest publiczne świadectwo życia. Podejmujemy różne formy działalności zgodne z duchem i celem Zgromadzenia oraz w jedności z Kościołem.
Chociaż czasy się zmieniają i chociaż każda epoka ma swe własne cele – to na przestrzeni wieków – człowiek, jako stworzenie Boże – ma te same problemy, te same pragnienia i dąży do tego samego celu – spotkania z Bogiem!
Matka Angela żyła w XIX wieku, ale jej charyzmat pomocy najbardziej potrzebującym – jest nadal bardzo aktualny.
Dzisiaj, pomimo szybkiego rozwoju nauki i techniki oraz głośnych deklaracji o godność człowieka, wiele jest ludzkiej biedy i nędzy… Świat XXI wieku często za krzykliwymi reklamami i kolorowymi wystawami kryje tych, którzy są dotknięci współczesnymi chorobami. Właśnie oni – ludzie odarci ze swojej godności, samotni, i rozgoryczeni, bezdomni i bezrobotni bojący się samych siebie potrzebują pomocy.
Gdyby Matka Angela żyła dzisiaj, nie przeszłaby obojętnie obok nich. Z pewnością starałaby się dotrzeć do tych ludzi, doprowadzić do spotkania z Bogiem i zaradzić różnorakim ich potrzebom.
Przed nami stają te same zadania, to samo ewangeliczne przesłanie: “aby pochylać się nad tymi, którzy płaczą”.
Staramy się być otwarte na potrzeby dzisiejszego świata, idziemy do biednych, samotnych, chcemy mówić każdemu o Bogu i wskazywać drogę do Niego, ale przede wszystkim pragniemy być oparciem w ich trudnych chwilach ziemskiego życia.
W związku z tym zakres naszych działań jest szeroki, a zarazem różnorodny. Tę różnorodność można ująć w dwa główne nurty:
• ewangelizacja, praca oświatowa, wychowawcza
• opieka nad ludźmi cierpiącymi, służba wszystkim, którzy potrzebują pomocy.
Apostolat Prowincji Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny, w Krakowie obejmuje różnorodne formy posługiwania Ludowi Bożemu, które są naszym indywidualnym i wspólnotowym wkładem w powszechną misję Kościoła.
Służba ewangelizacji przez katechizację dzieci i młodzieży ma miejsce na terenie 7 diecezji, w południowej i środkowej Polsce, w których znajdują się nasze domy. Siostry katechizują na podstawie misji otrzymanej od Pasterzy diecezji w 22 Szkołach Podstawowych oraz w 9 Gimnazjach i Szkołach Średnich oraz w kilku Przedszkolach. Dla zobrazowania w obecnym roku katechizacją objętych jest 3392 dzieci i 1767 młodzieży. Do I Komunii św. przygotowywanych jest 534 dzieci. Posługa nie ogranicza się tylko do pracy na terenie Szkoły, w ramach wolontariatu Siostry przygotowują dzieci do udziału w liturgii, prowadzą chór, schole, grupy biblijne, maryjne i misyjne. Działają w ramach Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży, Oaz młodzieżowych zarówno w ciągu roku, jak i w czasie turnusów rekolekcji wakacyjnych. Podejmowane są również pewne inicjatywy nowej ewangelizacji czego wyrazem jest powstająca wspólnota Arki Młodych z Polski, Słowacji oraz Czech, zamieszkujących sąsiadujące ze sobą diecezje.
Katolickie wychowanie i nauczanie obejmuje 8 Przedszkoli prowadzonych przez Prowincję i 1 Parafialne, w których Siostry pracują jako dyrektorki, nauczycielki, w administracji i pracach pomocniczych. Wśród tych placówek na szczególną uwagę zasługuje Ośrodek Szkolno- Wychowawczy dla dzieci z afazją mowy, w którym mieści się Szkoła Podstawowa, Przedszkole oraz Internat. Aktualne z tej formy nauczania korzysta 60 dzieci. Obecnie w przedszkolach objętych opieką jest 613 dzieci. Z Bursy dla Młodzieży Żeńskiej korzysta 50 dziewcząt. Pomagamy również młodzieży żeńskiej studiującej w Krakowie, dając możliwość zakwaterowania. Prowadzimy Specjalny Ośrodek Wychowawczo – Opiekuńczy dla chłopców .
Służbę chorym i podeszłym wiekiem prowadzimy w Polsce, w sposób zorganizowany w dwóch placówkach, a jest to Zakład Opiekuńczo – Leczniczy dla kobiet, w którym opiekę znajduje 72 osoby chronicznie chore oraz Dom Pomocy Społecznej dla 80 dzieci specjalnej troski. W Chislehurst w Anglii posługujemy w Domu Polskich Rezydentów, który zamieszkuje 30 osób potrzebujących stałej opieki. Siostry posługują w Szpitalu Zakonu Bonifratrów i chorym Siostrom w naszej Infirmerii. W tą posługę wpisuje się również Rodzinny Dom Pomocy dla kobiet. Siostra opiekunka parafialna otacza opieką osoby starsze samotne, pozostające w domach. Organizuje dla nich różnorodną pomoc duchową i materialną.
Siostry idąc franciszkańskim śladem posługują jako zakrystianki w 28 kościołach i kaplicach, troszcząc się o piękno i wystrój świątyni. Podejmują posługę kancelistek w 3 urzędach parafialnych, a w 3 kościołach organistek. Współpracują z kapłanami i siostrami innych Zgromadzeń.
Na szczególną uwagę zasługuje posługa Sióstr w Estonii, które włączyły się w odbudowywanie struktur Kościoła na ziemiach przez lata zniewolonych systemem komunistycznym. Ludziom ochrzczonym pomagają odnaleźć drogę do Boga i Kościoła często u kresu życia. Prowadzą przygotowanie dorosłych i dzieci do Sakramentów świętych, katechizują, troszczą się o kościoły i kaplice. Prowadzą adoracje, a gdy zabraknie kapłana nabożeństwa paraliturgiczne. Odwiedzają chorych w domach i w szpitalach. Zainicjowały powstanie Świetlicy dla dzieci ulicy, w której znajduje pomoc i wsparcie gromadka dzieci pozbawionych troski najbliższych. Siostry włączają się w działalność ekumeniczną, uczą języka polskiego, pomagają ubogim. Podjęta posługa na Kamczatce, wydaje się posiadać wiele punktów stycznych z tą na estońskiej ziemi.
Fundamentem apostolskiego posługiwania pozostaje troska o osobiste zjednoczenie z Bogiem, a zapleczem wszelkiego działania modlitwa i ofiara, w którą wpisuje się pełna poświęcenia i troski praca wielu sióstr pełniących zadania w domach, a także cierpienie wynikające z podeszłego wieku lub choroby, które dotyka liczne grono Sióstr.
